Hoi lieve familie, vrienden en lezers van TA,

Mijn laatste blog is alweer een paar weken geleden en in de tijd daarna heb ik weer veel ondernomen. Tijd om jullie op de hoogte te brengen. Inmiddels is mijn eenjarig jubileum in de Verenigde Staten al een maand geleden. De dagen vliegen voorbij en nog steeds heb ik de tijd van mijn leven. Ieder weekend breng ik door met de meiden en dat maakt mijn tijd hier natuurlijk ook een stuk leuker. Het waren drukke weken. De kinderen hadden een week vakantie, ik deed daarnaast mijn vrijwilligerswerk op school en bij het Amerikaanse Rode Kruis, ik trainde voor mijn run en elk weekend was ik dus op pad met de Dutchies. We hebben al heerlijke warme dagen gehad. 1 maart zat ik met Vera al zonder jas buiten koffie te drinken. Afgelopen weekend stonden we weer te bibberen. Er is de afgelopen week sprake van enorme verschillen in temperatuur maar gelukkig is het de meeste dagen heel lekker. Het is lente en de allergietabletten mogen weer ingeslagen worden. Er stonden zoveel prachtige bomen in bloei maar half DC loopt met tranende ogen en al snotterend en hoestend rond. Toekomstige au pairs in DC: maak je borst maar nat als je hooikoort hebt.
Begin maart kwam Amerika al in de Saint Patrick's Day stemming. Parades (mijn hostvader zei dat we daar maar heen moesten gaan als we van mannen in rokjes houden, haha), feestjes, overal groen in de winkels en een festival waar wij kaartjes voor hadden gekocht. Ik ging met Vera naar de parade in Old Town Alexandria en dat was erg gezellig. Met een hele groep meiden gingen we naar het Shamrock Festival in DC. Daar dronken we een lekker, VEEL te duur, glas Guinness en genoten we de hele dag van Ierse rockbands. Dat was toch weer iets anders dan het Amerikaanse sfeertje! Erg leuk, zeker omdat mijn broertje zes maanden in Ierland heeft gewoond. De beergarden vlakbij mijn huis is, nuhet warmer is,weer begonnen metlive muziek elke vrijdagavond. Dat is zo gezellig!Afgelopen maand ontdekte ik Union Market, een heel leuke foodhal in Washington DC. Het kan niet op tegen de markthal in Rotterdam maar dat mag de pret niet drukken. Voor allerlei verschillende soorteneten kun je terecht bij Union Market. De kinderen nam ik er ook mee naartoe tijdens de vakantie en zij vonden het erg leuk en lekker (vooral de donuts..). De muren van Union Market zijn beschilderd en daar heb ik met de meiden en de kids hele leuke foto's gemaakt. Eastern Market iseen andere gezelligemarkt in DC, waar veel kunst, sieraden en andere handgemaakte spullen worden verkocht. Daar heb ik drie kleine, mooie schilderijen gekocht van Washington DC.
Een van mijn favoriete parken in DC had een speciale lichttentoonstelling. Het hele park stond vol met grote, verlichte konijnen, om alvast in de paasstemming te komen. Half maart kwamen de eerste bomen in bloei. Nog geen Cherry Blossoms maar zogenaamde 'tulpenbomen', de Japanse Magnolia's. Ik ben dol op deze bomen want het fleurt de hele omgeving zo op. Ook Obama heeft er een in zijn tuin staan. Ik ging lekker een dag alleen op stap om te wandelen door de stad, mooie foto's te maken en wat musea te bezoeken. Ik heb zo vaak mensen om me heen dat ik het heerlijk vind om af en toe even alleen weg te gaan. Even tot mezelf komen en alles op mijn eigen tempo doen. Daarna omring ik me graag weer met anderen want dat vind ik erg fijn. En wat heb ik toch een geluk met mijn hostfamilie. Mijn vriendinnen mogen blijven eten en slapen. Vera bracht pasen met ons door en ging met ons mee eten bij mijn hostmoeders familie. Iedereen wordt altijd zo warm ontvangen en ook mijn eigen familie heeft hier meerdere keren mogen verblijven. Af en toe voel ik me daar schuldig over en spreek ik dit ook uit naar maar mijn hostmoeder vindt dat niet nodig. Zij houdt wel van een beetje leven in de brouwerij maar ik wil het niet te gek maken natuurlijk (al ben ik toch niet veel thuis).

De voorjaarsvakantie met de kinderen was veel werk maar wel genieten. Eindelijk even wat tijd om samen leuke dingen te doen. Wanneer ze naar school gaan zijn ze pas om vier uur thuis. Tijd om ergens heen te gaan is er dan niet meer. Ik bracht twee dagen met de kinderen door bij de opa en oma, waar ik ook was uitgenodigd om te blijven slapen. Dat vond ik zo lief en zo kon ik ze natuurlijk ook een beetje helpen. We gingen gezellig uit eten en ik voelde me echt een onderdeel van de familie. Tot half twaalf 's avonds zat ik te kletsen met oma. Natuurlijk was het ook erg druk want ik voel me toch verantwoordelijk de hele dag dus tot de kinderen op bed lagen had ik niet echt rust. Ze hebben zich erg goed gedragen en volgens mij waren zowel opa en oma als mijn hostouders erg blij dat ik was gebleven zodat er was extra hulp was. Ik ben met de kinderen twee dagen naar DC geweest om lekker van het weer te genieten in het National Arboretum en om foto's te maken bij de Cherry Blossom Trees. Ja, het was weer zover.. Tweeduizend bomen in bloesem en een stad vol toeristen. Ik wilde hier zo graag nog wat mooie foto's met de kinderen maken. Ik ging samen met Vera en haar hostkindje van twee jaar oud naar DC.Dat was een hele onderneming met drie kinderen. Met de kinderwagen blokkeerden we constant de deuren van de metro en mijn koters zijn niet zulke wandelaars terwijl het toch nog wel even lopen is van de metro naar de Tidal Basin. Maar wat hebben de kinderen het goed gedaan! En ze waren zo lief voor elkaar. J. en L. ontpopten zich tot ware entertainers voor Vera's hostkid, super leuk om te zien. De foto's zijn gelukt, we waren trots op de kinderen en vooral ook op onzelf haha. Vera heeft er sinds een aantal weken een tweede hostkindje bij. Een heel lieve, schattige baby dus daar kan ik nu ook af en toe mee kroelen. Soms voel ik me net een moeder met al die kinderen om me heen maar het is ook erg leuk.
De cherry blossoms.. de tweede en laatste keer tijdens mijn au pair periode. Zonsopgang, overdag en zonsondergang, drie dagen ben ik op en neer gegaan naar DC om de cherry blossoms te zien. Zaterdagochtend om 5 uur ging de wekker. Dat was moeilijk....maar we hebben het gedaan! We hebben mooie foto's zonder massa's mensenen we waren op televisie! Een filmcrew van wusa-9 kwam naar ons toegelopen en vroeg of we op TV wilden komen. 'Jazeker' zei ik gelijk en dus kwamen we in de nieuwsuitzending om te vertellen wat we van de bomen vonden.. Denk trouwensmaar niet dat het rustig was... Om zes uur 's ochtends was het al vechten voor een parkeerplek.

Afgelopen zondag liet ik mijn vriendinnen weer om vijf uur opstaan. Nouja, ik heb natuurlijk niemand gedwongen maar iedereen was zo lief om mee te gaan naar mijn hardloopevent in DC, de Credit Union Cherry Blossom Ten Mile Run. Wat heb ik me zorgen gemaakt. Op zaterdag begon het KEIhard te waaien. De kidsrun werd afgelast en ik kreeg e-mails van de organisatie dat er van alles aangepast zou worden qua organisatie. Geen muziekboxen, geen tenten, geen ceremonies.Het huis kraakte en de hele nacht heb ik in bed liggen draaien. Gelukkig ging de run door! Om zes uur stonden we klappertandend in DC, want natuurlijk moest ik rennen op een van de koudste dagen van de maand. Ik voelde me schuldig dat de meiden het zo koud haddenomdat ze mij wilden aanmoedigen maar ikheb zogenoten! Wat een sfeer en een prachtige route om te lopen. Ik heb bijna de hele run met een lach op mijn gezicht gerend en om me heen gekeken. Er zat een loting op deze run en wat was ik lucky dat ik hier bij mocht zijn. Ik heb mijn 10 mijl (16 kilometer) in anderhalf uur gerend en daarna was iedereen toe aan een warme kop koffie. Top vriendinnen die voor mij zo vroeg op zijn gestaan!
En ik heb echt mijn nieuwe hobby ontdekt. Ik heb inmiddels zoveel plezier in het hardlopen en het gaf me een enorme kick dat ik mijn doel heb behaald. Op naar mijn volgende doel: een halve marathon.
Tijd voor de foto's!