Hoi iedereen!

Een paar dagen geleden stond ik nog op Nederlandse grond maar nu is het normale leven weer begonnen. Ik heb de afgelopen weken mijn blog een beetje verwaarloosd. Ik ben er door alle drukte niet aan toe gekomen een blog te schrijven. Ik zal even terugblikken op de hoogtepunten en dan ingaan op mijn week in Nederland die om is gevlogen. Wat was het fijn om zoveel lieve mensen gezien te hebben!

November en december waren erg leuke weken. De feestdagen stonden voor de deur en daar keek ik enorm naar uit. Simone en ik gingen eerst een lang weekend naar Long Island voor onze weekendcursus. We verbleven op de campus en hadden daar ons eigen kamertje. We aten steeds in de kantine tussen de lessen door en 's avonds liepen we in het donker nog even lekker een rondje over de campus. Het was het echte Amerikaanse campusleven, met zelfs de gele schoolbus die ons van en naar het station bracht. Zo leuk! We zijn van plan dit jaar nog een weekendcursus aan de universiteit van Long Island te volgen. We hebben het hele weekend filmpjes gemaakt om een vlog in elkaar te zetten. Dit is tot nu toe nog niet gelukt, maar zoals je straks kunt lezen gaat mijn kerstcadeau daar verandering in brengen. Verder heb ik mijnEngelse cursus aan de Virginia International University afgerond. Het waren lange avonden maar ik vond het leuk om weer op school te zijn en nieuwe mensen te ontmoeten.

Na Long Island stond Thanksgiving op de planning. Sinds november zit Vera, een nieuwe au pair uit Nederland, in mijn clustergroep en dat is erg gezellig! Ik nodigde Vera uit voro hetThanksgiving etentje bij mijn hostfamilieen daarna kwam Simone ook langs omdat we 's nachts zouden gaan shoppen... Na Thanksgiving is het namelijk Black Friday! Hoge kortingen en gekte in de winkels. We sloegen ons er doorheen en hebben wat leuke aankopen gedaan midden in de nacht! Sindsdien zijn we met z'n drieen bijnaelk weekend op pad geweest. Drie blonde, nuchtere meiden uit Nederland. We hebben zoveel lol!Weekendjeweg, films kijken en logeerpartijtjes.

Simone en ik vierden Sinterklaas bij onze hostfamilies en op de Nederlandse ambassade in DC. Ik maakte me lichtelijk zorgen of ik de groene kleur ooit nog van mijn gezicht zou krijgen maar wat hadden we een leuke dag! Als pieten mochten wij buiten alle gasten verwelkomen en de weg wijzen naar de parkeerplaats (we zwaaiden en deden gek naar elke auto, tot grote verbazing van Amerikanen die toevallig langsreden)om vervolgens de rest van de middag de kids te vermaken. Er waren ruim honderd kinderen! Mijn hostfamilie had kaartjes gekocht en die verbaasde en lachende gezichtjes van L. en J. vanuit de auto waren onvergetelijk. Ze herkenden ons vrij snel en vonden het helemaal leuk. Een echte Hollandse ervaring waar ze nog dagen over na hebben gepraat!





Met Simone en Vera ging ik naar Colonial Williamsburg. Een leuk klein stadje in traditionele stijl. Mijn moeder en Stephane waren er in oktober geweest en zeiden dat het de moeite waard was. We hebben er lekker rond gewandeld, de kerstman ontmoet en in december nog buiten zitten lunchen in de zon!

December was kerstmaand! Wat kunnen Amerikanen voor de kerstsfeer zorgen! Alles over de top versierd, in iedere stad kerstbomen, versierde etalages en schaatsbanen. Dat maakte december tot een drukke maand want er was zo veel te zien en te doen! We vermaakten ons in DC maar ook in New York City. Deze stad moet je echt een keer gezien hebben in December! De boom bij het Rockefeller Center is prachtig! Er was een kerstmarkt in Bryant Park en sommige winkels waren echt spectaculair.










In DC stonden ook overal kerstbomen en in het arboretum was er een speciale kerstvoorstelling. Ieder jaar hebben zij een thema en dit jaar waren alle monumenten in DC nagemaakt van natuurlijk materiaal. Hoe knap?!

Ik denk dat ik dat nog ga missen als ik volgend jaar weer in Nederland kerst vier want ik ben gek op al die versieringen. Ik vond het heel bijzonder om kerst te vieren met mijn hostfamilie. Ik heb het gevoel dat dit mijn band met het gezin sterker heeft gemaakt. Het maakte het compleet. Mijn eerste kerst zonder mijn eigen familie maar ik was deel van een ander gezin nu end at was heel fijn. We hebben gezellig gekookt met elkaar, zijn naar een kerstdienst geweest en openden kerstochtend onze cadeaus in onze pyama’s. Ik ben zo verwend.. Dankzij mijn hostouders schrijf ik deze blog op een gloednieuwe laptop! Zelf was ik uren in de weer geweest om een ‘old fashioned’ fotoboek voor mijn hostouders te maken, met alle foto’s van de kids die ik heb gemaakt. Daar waren ze heel blij mee.




De 30e was het eindelijk zo ver.. Ik vloog naar Nederland! De tijd gaat zo snel. Zo kijk je er weken naar uit en dan is het ineens zover. De kinderen vonden het moeilijk om afscheid te nemen voor tien dagen en ik stiekem ook. De 31e stond ik om 12.30 eindelijk weer op Nederlandse grond. Mijn mams, Stephane en opa haalden me op van het vliegveld. Het voelt zo snel weer normaal om weer bij elkaar te zijn. Dat verbaasd me steeds weer. De hele week heb ik het gevoel gehad dat ik nooit ben weg geweest. Dat is precies wat Travel Active ons had verteld: ‘Maak je geen zorgen. In zo’n jaar veranderd er thuis niet zoveel’. Ik merkte dat er eigenlijk niets of niemand veranderd is, behalve ik. En dat vond ik best wel even lastig! Na maanden in een stad te wonen en een heel actief leven te leiden zat ik ineens weer in Den Dungen en dat is verre van spannend. Het voelde een beetje alsof ik een cultuur shock had in mijn eigen land. Heel raar en onverwacht. Ik ben veel meer gewend en gehecht aan mijn leven in de United States dan ik dacht. Alles is zo klein, in Den Dungen is niets te doen, ik woon ineens weer thuis zonder eigen auto. Ik was heel blij om iedereen te zien maar ik moest me echt even over dat gevoel heen zetten. Het was een hele drukke week, met meerdere afspraken op 1 dag om zoveel mogelijk mensen te zien. Een uur nadat ik thuis was de 31e zat ik al in de auto naar Seher. Wat moest ik weer wennen aan al die fietsers op de weg. Na wat koffie kon ik mijn ogen oudjaarsavond open houden. We vierden het gezellig thuis en om twee uur was ik blij in bed te liggen (is dit echt mijn bed? Zo voelt het niet meer).
Het weekend was ik vooral thuis. Ik ging shoppen en lunchen met mijn mams en we vierden haar verjaardag. Gelukkig wilde ze dit nog na mijn uitbarsting ;) ‘Ik kan echt niet meer thuis wonen, ik moet hier in September zo snel mogelijk weg!’ Natuurlijk was dit niets persoonlijks. Ook dat heb ik geleerd van mijn week in Nederland. Ik wil straks snel een baan vinden en een appartement in Den Bosch. Ik wil niet meer thuis wonen. Mijn leven is te veel veranderd en ik wil mijn actieve leefstijl blijven voortzetten. In een stad wonen en gaan en staan waar ik wil. Op zondag ben ik alleen naar Den Bosch gefietst en merkte ik dat ik dol ben op deze stad en daar graag zou willen wonen. Het is en blijft een leuke stad die ik door mijn werk bij de thuiszorg op mijn duim ken.
Maandag ging ik bij Carola en de kids langs. Zo fijn om weer wat tijd door te brengen met mijn nichtje en neefje! Ik moest even een paar keer met mijn ogen knipperen. Kinderen veranderen wel veel in een jaar ;) Na het eten ging ik door naar Esmee. Ook dat voelde alsof ik nooit was weg geweest. Ik zie het best wel als een bevestiging dat ik heel goede vriendschappen heb. Daar veranderd afstand niets aan, als je maar met elkaar in contact blijft. Dinsdag ging ik weer bij Seher langs en haalden we Cinar, haar zoontje, van school. Ook ging ik met Dewi uit eten. Woensdag kwam Steven terug uit Ierland voor een paar dagen! Verder bezocht ik een van mijn oude oppasgezinnen. Zo leuk om even bij te kletsen en de meiden te zien! Bij Seher bracht ik de rest van de avond door, met een tafel vol chips en bitterballen. Donderdag gingen Steven en ik samen een dag op pad. Even langs het graf van oma, mijn favoriete soepje eten bij opa en Willem en Piny, door naar papa voor kaasfondue en thee bij Nico en Vera. Druk, druk, druk! Wat een gezelligheid bij iedereen! Het einde van de feestweek kwam langzaam dichterbij en inmiddels was ik op het punt beland dat ik dit ook weer erg jammer vond. Vrijdag ging ik uit eten met Steven en Brent. Even een broers-zus avondje. Zaterdag moest mijn moeder werken op de open dag van school en als verrassing gingen we allemaal langs. Amelie en Kilian waren er ook dit weekend dus het was lekker druk! ‘s Middags zag ik Esmee nog een keer en gingen we gezellig in de sauna. Ontspannen en plannen maken voor haar bezoek aan Amerika. Wat vind ik het leuk dat Esmee mij komt bezoeken over een paar maanden! ‘s Avonds gingen we met het hele gezin uit eten. Nog even genieten van elkaars gezelschap. Zondag vlogen zowel Steven als ik weer terug. Steven stond alweer in Dublin op het moment dat ik nog moest gaan boarden. Het is toch een flink eind van huis. Daar ging ik dan met mijn koffer vol hagelslag, schuddebuikjes en kruidnoten. Ik had een overstap in IJsland en wat was het uitzicht prachtig! Om zeven uur ‘s avonds was ik eindelijk in DC en kwam mijn hostvader me gelukkig ophalen. De kinderen waren zo blij dat ik weer thuis was. Stiekem is het natuurlijk fijn om te horen dat je gemist bent. Ze kwamen allebei naar me toe rennen en L. kon me ook maandag bijna niet loslaten. Maandagochtend lees ik altijd buiten het lokaal met alle kinderen in L.’s klas en L. kwam drie keer uit de klas lopen om me een knuffel te geven. Dan smelt je toch.

Stiekem ben ik best blij om weer in Washington te zijn. Dat mijn avontuur nog niet over is en dat ik nog zoveel tijd heb om hier leuke dingen te doen. Ik ben heel blij dat ik bijna al mijn familie en vrienden heb gezien. Helaas niet iedereen maar die tien dagen waren gewoon te kort. Ik kan er nu weer even tegenaan! Ik ga nu nog meer genieten van mijn tijd in de US. Dit weekend heb ik weer allemaal leuke dingen op de planning dus vervelen doe ik me niet! Een paar weken terug bezeerde ik mijn knie maar deze week start ik weer met hardlopen. In april doe ik mee met een ten mile run en hier moet nu echt weer voor getraind worden..

Heel erg bedankt voor de mooie tijd in Nederland! Ik blijf jullie op de hoogte houden van mijn avonturen hier en ik zie jullie in September!

Veel liefs