Hoi!
Tijd voor een blog na een leuk weekend Philadelphia! De afgelopen anderhalve week was erg druk. Ik werkte natuurlijk wat meer in verband met de schoolvakantie van L. en vrijdag ging ook de vakantie van J. van start. Voordat de vakantie begon had J. op school water day, een leuke ochtend vol activiteiten die werd afgesloten door de brandweer. Zij kwamen de kinderen nat spuiten. Erg leuk om te zien en wat hadden alle kids een lol. Voor dit soort dagen werken mijn hostouders vaak vanuit huis zodat ze de activiteiten van de kinderen bij kunnen wonen. Bij ons is het momenteel elke dag water day. Ik heb nog nooit zo vaak aan het zwembad gezeten. Of liever gezegd, in het zwembad gezeten, want met even opwarmen in het zonnetje nemen de kinderen geen genoegen ;) Ze willen het liefst de hele middag spelletjes doen en op een noodle het zwembad door gesleept worden. J. is niet zo’n held wat water betreft en hij zwemt niet graag onder water maar zijn zusje daarentegen zwemt met haar vijf jaar al meters onder water terwijl ze nog geen zwemles heeft gehad! Na werktijd ben ik elke dag naar de sportschool geweest! Ik weet dat dit niet erg goed is om te doen, maar ik moest echt even een knop omzetten om niet over 9 maanden onherkenbaar thuis te komen ;) En dat begint nu zijn vruchten af te werpen. De foto met opa in Annapolis werd ik niet erg vrolijk van om te zien (was dit serieus mijn lichaam..?) Ik voel me, nu ik gezonder leef en meer sport, weer lekkerder in mijn vel.
Gisteren kon ik aan het einde van de zumbales echt niet meer, dus vandaag sla ik even over.

Zaterdagochtend was het tijd om de bus te pakken naar Philadelphia. Ik ging samen met Kamila, die ik via een au pair facebook heb leren kennen. 6 uur ging mijn wekker.. Na een lange busrit vanwege file stonden we om 1 uur in Philadelphia. Weer een hele andere stad dan New York of DC. Philadelphia heeft hele leuke plekken, maar is op andere plekken een rommeltje of gewoon lelijk.
We lunchten in de Reading Terminal Market, een plek om zeker te bezoeken als je naar Philadelphia gaat. Er is een enorme keuze aan eettentjes en veel Europees eten is hier te vinden. Daarna brachten we eerst onze spullen naar onze bed and breakfast. Ik had weer een kamer geboekt via Airbnb. De vorige week was dit in New York niet zo’n groot succes, maar de BNB in Philly was erg goed! We werden warm ontvangen en het was er erg gezellig. We hadden een gedeelde kamer dus sliepen met twee anderen in de kamer. Ik heb nog nooit in een hostel geslapen, behalve tijdens schoolreisjes.. dus ik was benieuwd hoe dit zou zijn. Maar het waren leuke mensen waar we de kamer mee deelden en ik vond het eigenlijk wel heel leuk. Gezellig een praatje maken, mensen uit andere landen ontmoeten en hier verhalen over horen. In de BNB hing een kaart waar je kon zien welke nationaliteiten er al hadden gelogeerd. Ik was de eerste Nederlandse dus er staat hier nu een mooie stip op de kaart. We zaten tien minuten van het centrum af dus we pakten de metro weer terug naar de stad en gingen naar de Liberty Bell, Indepence Hall en Love Park om vervolgens de eten in Chinatown. Daarna hebben we in het donker door Philly gelopen om ook alles mooi verlicht te zien. Het metrosysteem in Philadelphia is erg verouderd dus we hebben vooral veel gelopen en gelukkig is de stad minder groot dan bijvoorbeeld New York dus met goede schoenen aan kom je een heel eind.
Uitgeput gingen we zaterdagavond naar bed, om zondagochtend weer vroeg op pad te gaan. We gingen naar het museum of art, maar daar was uitgerekend toen wij kwamen een stroomstoring dus na een tijdje zijn we maar ergens anders naartoe gegaan. Het uitzicht vanaf het plein bij het museum is erg mooi en je vind hier ook de Rocky Steps. We liepen naar de Italian Market en na een lunch gingen we naar Philadelphia’s Magic Gardens. Een kunstenaar heeft hier een huis en tuin volledig onder handen genomen om er iets heel bijzonders van de maken met alledaagse spullen. Stukken steen, flessen, wielen van fietsen. En het had zeker iets magisch! Na wat shoppen was het tijd om weer naar huis te gaan. Wat was ik moe maar blij dat ik weer een stad van mijn lijstje heb gezien. Nog ruim acht maanden heb ik om mijn lijstje af te werken, maar de winter is natuurlijk iets minder ideaal dus ik wil zo veel mogelijk doen de komende maanden.

Maandagochtend was ik blij om de kinderen weer te zien. Ze begonnen met hun eerste zomerkamp bij Long Branch Nature Center. Hier komen we regelmatig en hier leren ze de komende week alles over natuur. De enige uitdaging is om L. in geschikte kleding te krijgen. Zij wil het liefst elke dag in haar mooiste jurkjes naar het kamp en vertikt het de eerste minuten om een korte broek of sportkleding aan te doen terwijl passende kleding (natuurlijk) een van de regels is. Vanochtend duurde het tien minuten voordat ze zich aan wilde kleden. Ik zei dat ik haar anders gewoon in haar pyjama naar het kamp zou brengen en uiteindelijk kwam ze in actie. Ik begin nu te begrijpen hoe het leven van een ouder af en toe kan zijn. Zelfs als je consequent bent blijven kinderen de grenzen zoeken en kijken of je uiteindelijk niet toch toe geeft, laat staan wanneer je niet consequent zou zijn. Soms voel ik me dan ook weer heel onaardig en denk ik ‘ben ik nu te streng?’ maar aan de andere kant weet ik ook dat ik niemand een plezier doe door alles te accepteren. Ik blijf leren en waardeer (ook al deed ik dat al) hoe mijn moeder alles heeft aangepakt toen ik jonger was. Werken, studeren, kinderen opvoeden, een huishouden. Ik zie nu hoe veel daar bij komt kijken en hoeveel energie dit kost. Respect voor alle moeders hoor..

Maar op wat van deze lastige momenten na zijn de kinderen erg lief en hebben we elke middag na het kamp een leuke tijd met elkaar. Picknicken, naar het zwembad, een ijsje halen. Gisterenochtend ging het kamp niet door omdat er door de storm van dinsdagavond een boom om het clubhuis was gevallen. De kinderen teleurgesteld, maar toen we thuis kwamen stond het buurmeisje zwaaiend in de tuin, vragend of ze wilden komen spelen. Een half uur later stonden ze ineens weer aan de deur. ‘Ghislaine, ze hebben een cavia, wil je komen kijken?’ Wat vond ik het lief dat L. aan me had gedacht en speciaal naar huis kwam om me te halen! Dus daar ging ik, op naar de buren om hun cavia te bewonderen ;) En de buurman ‘Ja, we hoorden dat je gek bent op cavia’s..’. Haha. Ik was zo blij als een kind. Op mijn afscheidsfeestje 1 maart kreeg ik van mijn buren twee sleutelhangers met mijn nagemaakte cavia’s. Ik loop hier dus al maanden met twee cavia’s aan mijn sleutelbos en wordt nog steeds aangesproken door mensen omdat ze de sleutelhangers zo leuk vinden.

De tijd vliegt. Ik kan het wel blijven zeggen. Iedere keer ben ik verbaasd als er alweer een week voorbij is. De tijd gaat soms te snel! Soms is het even dubbel om hier te zijn. Dan mis ik mijn familie, mijn vriendinnen, het vertrouwde. Dit is daarentegen nu ook mijn thuis. Na een weekend weg kom ik zeker weer thuis. Mijn aanpassingsvermogen is hier op de proef gesteld en ik heb gezien dat ik me goed aan kan passen en dat het heel snel kan gaan als je je daar zelf voor inzet. Op pad gaan, nieuwe mensen ontmoeten, bezig blijven! Maar de meeste vriendschappen hier zijn natuurlijk toch anders dan thuis, waar ik mijn vriendinnen al jaren ken. Dat is logisch. Dinsdag zat ik op facetime met Seher en waren we toch allebei wel een beetje verdrietig omdat we elkaar missen. En dat is het leven van een au pair denk ik.. Heel veel hoogtepunten en af en toe een traan omdat de mensen die je lief hebt niet hier zijn. Ik ben nog steeds erg blij met het boek dat ik kreeg 1 maart, met alle verhalen en foto’s van iedereen. Daar kijk ik regelmatig even in!

Komend weekend gaat weer leuk worden want ik ga met Simone naar New York City! Vanavond maar vroeg naar bed want vrijdagnacht om 00.30 vertrekt onze bus.. Verklaar ons maar voor gek.

Veel liefs,

Ghislaine